Çocuklar-bir eleştiri değil, tavsiye;

Aida Begic'in adını sanırım ilk defa geçen yıl Filmekimi sırasında duymuştum. Muhtemelen Çocuklar filminin gösterilecek olmasından dolayı yazılmış bir röportajda. Daha sonra da filmi izledim. Film daha ilk sahnelerde kendi üslubunu hissettirmiş ve beni içine çekmişti. Zaten benim de hazır yanımdı ve böyle bir beklentiyle gitmiştim. Yönetmen filmin sonuna kadar müzik ya da dış ses kullanmamış ve Bosna trajedisini farklı bir boyutuyla ele almış. Bir savaşın etkisini savaştan sonra nasıl gösterdiğini, böyle bir yerde hayatın nasıl şekillendiğini ve zorluklarını etkileyici biçimde anlatmış. Filmi izlerken sanki birkaç gün oralardaymışsınız ve arkalarından onları takip ediyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz. Yani en azından ben öyle hissettim ve benim için de bu filmi ayrı bir yere koyan şey bu sanırım.

Kuğunun Son Şarkısı

" Oysa her gerçek şair, yeni bir yol açar 'Merd âna dinür ki aça nev râh'. "

Kuğunun Son Şarkısı kuruluşunun 700. yılında Osmanlı Devleti'ne ve ölümün 200. yılında Şeyh Galib'e armağan edilmiş, 1996 yılında düzenlenen Şey Galib Günleri vesilesiyle Beşir Ayvazoğlu tarafından kaleme alınmış bir kitap. Kitap Şeyh Galib'in hayatı çerçevesinde 3. Selim'den, Hattat Mustafa Râkım Efendi'den ve Dede Efendi'den ve haliyle bu isimlerin eserleri ve yaşadıkları dönemin koşullarından ve dünyasında da bahsediyor. Bir biyografi kitabı olarak en beğendiklerim arasına daha bitirmeden girmişti benim için. Osmanlı tarihinde önemli bir padişahı, ayrı ayrı, edebi tarihimizin, hat sanatının ve müzik tarihimizin en önemli isimlerini bir arada tanımak herkesin üzerinde ayrı bir etki oluşturur sanıyorum.

Yollardayım...

Bir gün diyorsun; böyle bir şey istiyorum, şunu yapayım, bunu yapayım. Sonra ona takılıyorsun, onu gözetiyorsun. İki ay geçiyor, vazgeçiyorsun. Sonra başka bir şey, sonra başka, sonra başka. Sonra bunlara takılmıyorsun. Artık kalıcı şeyler diyorsun, yazayım, çizeyim, çalayım, süreyim. Umutlarına dahil hepsi, ama düşmeden kaçını kaldırabilirsin? Yola devam edebilirsin? Umutların, hayallerle, hayallerin gerçeklerle dengesi lazım, ki düşersen hepsi birden kırılmasın.